Η βιομηχανία της μόδας είναι προϊόν της ταχύτατης κοινωνίας μας, όπου τα πάντα παραδίδονται γρήγορα, χωρίς καθυστέρηση. Ωστόσο, αυτή η κουλτούρα που είναι προσανατολισμένη στην ευκολία έχει οδηγήσει σε έξαρση της γρήγορης μόδας και σε έλλειψη προσοχής στις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην κλιματική αλλαγή. Η βιομηχανία μόδας είναι η δεύτερη πιο ρυπογόνος βιομηχανία στον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι η γρήγορη μόδα έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης κατανάλωσης φυσικών πόρων και χημικών ουσιών και της δημιουργίας αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, τα περισσότερα ρούχα καταλήγουν στις χωματερές μετά από σύντομο χρονικό διάστημα από την αγορά τους. Η γρήγορη μόδα ενθαρρύνει επίσης την εκμετάλλευση των εργαζομένων, ιδίως σε χώρες όπου οι συνθήκες εργασίας είναι άθλιες.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει μια καλύτερη εναλλακτική λύση - η Slow Fashion, η οποία στοχεύει στην καταπολέμηση της υπερβολικής παραγωγής και της αλόγιστης κατανάλωσης. Το κίνημα αυτό, το οποίο αποσκοπεί στην αλλαγή της νοοτροπίας των καταναλωτών, επικεντρώνεται σε βιώσιμες και ηθικές πρακτικές, ενθαρρύνοντας την αγορά ποιοτικών και μακράς διάρκειας ενδυμάτων. Η φιλοσοφία της αργής μόδας προωθεί την αλλαγή στη βιομηχανία, παράγοντας ρούχα με γνώμονα τον πλανήτη και τους ανθρώπους. Τα οφέλη της Slow Fashion περιλαμβάνουν τη μείωση των αποβλήτων υφασμάτων και της ρύπανσης, τη δημιουργία διαχρονικών κομματιών. Οι σχεδιαστές της Slow Fashion κατασκευάζουν ρούχα από οργανικά υφάσματα, χρησιμοποιούν λιγότερες χημικές ουσίες, ανακυκλώνουν ίνες για την κατασκευή νέων κομματιών, μειώνουν τα αέρια του θερμοκηπίου με τη μείωση της παραγωγής ενδυμάτων με βάση το πετρέλαιο και μειώνουν την ποσότητα των ρούχων που καταλήγουν στις χωματερές, ενώ ελαχιστοποιούν την κατανάλωση νερού.
Το κίνημα της Slow Fashion γεννήθηκε το 2007, όταν η Κέιτ Φλέτσερ, μια Αγγλίδα ακτιβίστρια, συγγραφέας, σχεδιάστρια και καθηγήτρια βιωσιμότητας, επινόησε την έννοια ως απάντηση στη βιομηχανία της γρήγορης μόδας. Ωστόσο, δεν απέκτησε μεγάλη απήχηση μέχρι το 2013, όταν συνέβη μια τραγωδία σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στο Μπαγκλαντές. Ένα κτίριο που δεν πληρούσε τα βασικά μέτρα ασφαλείας κατέρρευσε πάνω σε χιλιάδες εργάτες, οι οποίοι είχαν προηγουμένως αναφέρει τις κακές συνθήκες των θέσεων εργασίας τους. Αυτό το καταστροφικό γεγονός αναζωπύρωσε τη συζήτηση σχετικά με τις αρνητικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της γρήγορης μόδας και έφερε στο προσκήνιο το κίνημα της Slow Fashion.
Το κίνημα της Slow Fashion κερδίζει όλο και περισσότερη προσοχή και γίνεται θέμα ενδιαφέροντος τόσο μεταξύ των πελατών όσο και μεταξύ των σχεδιαστών μόδας.
Στην ουσία, η Slow Fashion περιλαμβάνει μια προσεκτική προσέγγιση στις αγορές ρούχων. Δεν πρόκειται μόνο για την αμφισβήτηση της ανάγκης για εκείνο το δελεαστικό mainstream πουκάμισο που προβάλλεται στη βιτρίνα του καταστήματος μιας δημοφιλούς μάρκας ρούχων, αλλά και για την προσοχή στην προέλευση των ενδυμάτων και τον τρόπο παραγωγής τους. Η Slow Fashion είναι ένα νέο, φιλικό προς το περιβάλλον πρότυπο μόδας που δίνει έμφαση στη βιωσιμότητα, την ανακύκλωση και τα μεταχειρισμένα ρούχα και ενθαρρύνει την αγορά ενδυμάτων υψηλότερης ποιότητας που διαρκούν περισσότερο, ενώ παράλληλα διασφαλίζει ότι οι διαδικασίες παραγωγής τους είναι δίκαιες και ηθικές για όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος γενικότερα.
Οι φυσικές ίνες διαθέτουν πολλά οικολογικά πλεονεκτήματα έναντι των συνθετικών ινών. Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματά τους είναι η βιοδιασπασιμότητά τους, που τις καθιστά πιο βιώσιμες, όπως το βιολογικό βαμβάκι, οι ίνες μπαμπού, το tencel κ.λπ. Τα συνθετικά υφάσματα, αντίθετα, αποτελούνται από πλαστικό, άνθρακα και παράγωγα πετρελαίου, καθιστώντας τα μη βιοδιασπώμενα. Επιπλέον, τα φυσικά υλικά είναι πιο μαλακά, πιο άνετα και πιο διαπνέοντα σε σύγκριση με τα αντίστοιχα συνθετικά.
Μία από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις σχετικά με την αργή μόδα είναι ότι είναι πάντα ακριβή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Slow Fashion μπορεί να προέρχεται από τοπικούς βιοτέχνες που παράγουν μικρές παρτίδες ρούχων με το χέρι. Οι εργαζόμενοι που τα παράγουν πληρώνονται καλά και δεν τους εκμεταλλεύονται, και έχουν μόνο μερικά συγκεκριμένα στυλ ανά συλλογή, τα οποία κυκλοφορούν δύο ή τρεις φορές το χρόνο το πολύ. Αναζητήστε ρούχα κατασκευασμένα από υψηλής ποιότητας βιώσιμα υλικά, που συνήθως προσφέρονται σε μικρά τοπικά καταστήματα αντί για γιγαντιαίες εταιρικές αλυσίδες.
Η αργή μόδα είναι κάτι περισσότερο από ένα κίνημα- είναι ένας τρόπος ζωής. Κάθε πράξη, ακόμα και η τόσο απλή όπως το να ντυθείς, έχει συνέπειες που μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και την κοινότητά μας. Η αργή μόδα αφορά την επιλογή, την ενημέρωση, την πολιτιστική ποικιλομορφία και την ταυτότητα - είναι ένας φυσικός και ηθικός τρόπος ζωής. Παρόλο που δεν υπάρχει μαγικό ραβδί για να αλλάξουμε αμέσως ολόκληρο τον τρόπο ζωής και τις αγοραστικές μας συνήθειες, κάθε μικρή ενέργεια μετράει.
.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου